มีคดียาเสพติดอยู่เรื่องนึง น่าสนใจ จำเลยรับสารภาพมาตั้งแต่ชั้นสอบสวน โดยของกลางที่พบยาเสพติดเป็นยาไอซ์ ปริมาณ 0.04 กรัมโดยถูกตั้งข้อหามีไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต
ทั้งข้อเท็จจริงคือ จำเลยไม่ได้เสพ เพราะตรวจฉี่ไม่เจอ ปริมาณยาเสพติดไม่เข้าข้อหาจำหน่าย แต่จำเลยมีประวัติจำคุกข้อหาครอบครองยาเสพติดเพื่อจำหน่ายมาก่อนและยังพ้นโทษไม่เกิน 5 ปี
พอส่งฟ้องศาล ไม่ได้ปรึกษาคดีกับทนายหรือใครเลย ศาลอ่านคำฟ้องโจทก์ แล้วสอบถาม จำเลยว่าจะรับสารภาพหรือปฏิเสธ ปรากฏว่าจำเลยรับสารภาพ ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาตัดสินคดีใหม่ โทษ 1 ปี รับสารภาพลดเหลือ 6 เดือน บวกโทษเก่า 6 เดือน เป็นลงโทษจำคุก 9 เดือน
ประเด็นปัญหาคดีนี้ คือ “อยากประกันตัวระหว่างอุทธรณ์” พอยื่นคำร้องขอปล่อยชั่วคราว ศาลชั้นต้นไม่สั่งและส่งให้ศาลอุทธรณ์เป็นผู้พิจารณา ปรากฏว่า ศาลอุทธรณ์”ยกคำร้อง” อ้างเหตุเกรงหลบหนี ยื่นคำร้องอ้างเหตุไปใหม่ ก็”ยกคำร้อง”
ความจริงเรื่องนี้ ไม่มีอะไรมาก จำเลยรู้แล้วล่ะ ว่าต้องติดคุกแน่นอน แต่ยังไม่ได้จัดการสะสางงานอะไรต่างๆให้เรียบร้อยระหว่างต้องไปรับโทษในเรือนจำ
ทางแก้ คือ “ให้ปฏิเสธไปก่อน” แล้วค่อยเปลี่ยนไป “รับสารภาพ”ในชั้นนัดพร้อม สอบคำให้การ สืบพยาน หรือ “ปฏิเสธ” อีกรอบ แล้วไปรับสารภาพตอนนัดสืบพยานก็ได้ ..ไม่ต้องรีบ ยังไงได้ติดคุกแน่ๆๆ แต่พอรับสารภาพในชั้นส่งฟ้องแล้วติดคุกเลย ทำให้ญาติทุกคนที่เกี่ยวข้องยังไม่ได้ทำใจ ไม่ได้ล่ำลา เกิดเป็นความเสียใจ เสียดาย
ทนายไม่ได้แนะนำให้หลบเลี่ยง แต่อยากให้มีเวลาจัดการงานที่ต้องรับผิดชอบให้เรียบร้อยก่อน จะได้พร้อมที่จะไปรับโทษแบบไม่ต้องกังวล
ทนายก็คงได้แต่แนะนำส่งท้าย “อย่าไปยุ่งเกี่ยวเลย “ยาเสพติด”ไม่เคยมีใคร “รอด”ไปได้ตลอดหรอก ไม่ช้าก็เร็ว เอวังแน่นอน…. หวังดี.. 555
Facebook Comments